Post by Лилит ле Бланк on Dec 23, 2021 23:45:55 GMT 2
Лилит въздъхна. "А защо не? Аз не разбирам какво толкова лошо има в това двама души да правят секс.", изрече червенокосата жена. "Силиа няма да научи, ако това те притеснява."
- Мале мале. - тихо изрече под носа си Юки. - Вие нормални ли сте? Като ви слушам отстрани все едно спорите за съдбата на някоя империя, а не за правене на секс...
Post by Лилит ле Бланк on Dec 23, 2021 23:53:04 GMT 2
Лилит се обиди. "Невъзпитана? Просто се чудя как съществуват хора, които ми отказват.", изрече жената и се обърна към Юки. "Не знам за какви империи говориш. Исках просто да правя секс с него, но не разбирам какъв му е проблемът."
Last Edit: Dec 23, 2021 23:54:11 GMT 2 by Лилит ле Бланк
Post by Серена Калахан on Dec 23, 2021 23:58:33 GMT 2
- Нямам проблем с нито една от вас, дами. - усмихна се Крисчън. - Единственото, което бих желал, Лилит, е да уважиш решението ми, но това за жалост не се случва. Не можеш да имаш всичко на този свят.
Юки се обърна към Лилит. - Е то си е едно от вродените ми умения. Никой човек не може да му се изплъзне, да не мислиш че всички императори така лесно биха се разделили с владенията си, само заради единия секс?
Post by Лилит ле Бланк on Dec 24, 2021 0:01:05 GMT 2
Лилит се подсмихна. "Ясно. Опасна жена си, признавам ти.", червенокосата жена продължи да говори много тихо. "Можеш ли да го хипнотизираш? Ще ти дължа услуга."
Юки се отдръпна като попарена. - Ааа не, не си струва риска да го ползвам върху наемен убиец. - със силен глас отвърна тя. - Не искам проблеми, съжалявам. След като каза това, жената си тръгна.
Post by Серена Калахан on Dec 24, 2021 0:03:34 GMT 2
Крисчън всъщност беше чул целия разговор, колкото и тихо да говореха, двете жени стояха точно пред него. Той се приближи до Лилит и хвана ръката ѝ. - Интересен начин за уважаване на желанията ми.
Post by Серена Калахан on Dec 24, 2021 0:08:24 GMT 2
- Против ли си? Останах с впечатление, че точно това искаш. - отвърна Крисчън, внимавайки изражението му да не издаде истинските му намерения. - Не искаш ли да видиш идеята ми относно това как да бъдеш наказана? Ще си струва! - с усмивка продължи мъжът.
Post by Серена Калахан on Dec 24, 2021 0:11:57 GMT 2
- Не, това не бих го направил със Силиа, повярвай ми. - с все така чаровна усмивка отвърна Крисчън. Мъжът извади камата си и и изряза две равни по дължина парчета плат от наметалото си. Използва едното, за да завърже ръцете на Лилит зад гърба ѝ, а другото използва, за да завърже очите ѝ. - Е, нали това искаше? Отвори си устата!
Post by Серена Калахан on Dec 24, 2021 0:17:41 GMT 2
Крисчън едва сдържаше смеха си. Докато чакаше Лилит послушно да отвори уста, той бе успял възможно най-безшумно да доближи до себе си кофата, в която по-рано онзи коняр Каво сипваше ракия за коня си. Крисчън взе точно кофата, от която беше пил коня, приближи я и изля оставащото ѝ съдържание в устата на Лилит. Преди тя да успее да реагира, мъжът напусна къщата на дърво и се запъти към пристанището.
Post by Лилит ле Бланк on Dec 24, 2021 0:22:04 GMT 2
Лилит извика, когато парливата течност докосна гърлото ѝ. Изплю ракията и се опита да развърже ръцете си. "Долен негодник!", извика жената. С известни усилия успя да освободи ръцете си, след което махна превръзката от очите си. Разбира се, Крисчън беше напуснал къщата. "Един ден ще види този.", ядно изрече жената и напусна къщичката.
Post by Евдемия Блъдмаер on Dec 27, 2021 21:07:51 GMT 2
Евдемия дори не беше помислила срещу кого се изправя. Изобщо не беше помислила за времето, което беше изминало. Светлината доведе Евдемия до това място. Елфката влетя в къщичката. Още повече побесня, когато видя Дорис. - Долна кучка! - извика Евдемия и опита да нападне другата елфка. - Как смееш да идваш тук?!