Post by Серена Калахан on Dec 28, 2021 18:09:26 GMT 2
Крисчън се изсмя с глас. - Аз ако бях на твое място, по-скоро бих си помислил, че най-сетне съм решил да те убия. Но не. Доведох те тук, за да се срещнеш с лисицата, която ме спаси, за да спреш да твърдиш пред всички мои познати че съм луд.
Освен гадното брауни, Юки беше получила бележка от наемния убиец да дойде до къщата на дърво отново. Жената реши да отиде, надяваше се че след като му спаси живота, мъжът няма да посмее да я нападне. Щом прекрачи прага обаче и видя някакъв непознат, в съзнанието на жената се появи съмнение и тя отстъпи назад. - Какво означава това? Защо ме накара да дойда?
Post by Серена Калахан on Dec 28, 2021 18:12:25 GMT 2
- Не се притеснявайте. - опита се да я успокои Крисчън. - Исках единствено да Ви запозная с шефа си, за да може и той да изрази благодарността си, че спасихте живота ми. - той сръга Арус с лакът в ребрата.
Post by Серена Калахан on Dec 28, 2021 18:13:59 GMT 2
Арус не можеше да повярва на очите си. Крис все пак се бе оказал прав, макар и тази "лисица" да не изглеждаше изобщо като горското животно, за което той знаеше. - Виж ти, значи слугата ми все пак не се е побъркал. Чудесна новина. Да, действително съм Ви благодарен, госпожице лисица.
Юки присви очи. Тия двамата не ѝ вдъхваха никакво доверие и тя продължаваше да стои на прага. - Казвам се Юки. Не съм много сигурна, че ви вярвам обаче. Ако посмеете да ме нападнете, ще се защитавам! - тя зае отбранителна поза и се приготви да използва някое от уменията си, за да се спаси.
Post by Серена Калахан on Dec 28, 2021 18:16:59 GMT 2
Арус вдигна ръце. - Не, не, не бих нападнал красива дама като Вас, дори и да сте лисица и това да е много странно. - мъжът на свой ред сръга слугата си. - Крис, можеше просто да кажеш, че те е спасила красива жена.
Юки гледаше двамата мъже пред себе си с невярващо изражение. Със сигурност крояха нещо, което нямаше да ѝ хареса. - Вижте какво, не знам каква е целта ви, но не ви съветвам да се доближавате до мен. Ако посмеете, ще ви нараня.
Post by Серена Калахан on Dec 28, 2021 18:20:30 GMT 2
- Ще предам на лейди Моника думите ти по неин адрес. Сигурен съм, че ще се зарадва да ги чуе. - отвърна Крисчън, махайки ръката на шефа си от рамото си.
Post by Серена Калахан on Dec 28, 2021 18:21:37 GMT 2
- Не, благодаря. - с насмешка отвърна Арус. - Мисля да поживея още. Госпожице Юки, уверявам Ви, не Ви мислим злото. Слугата ми просто разказа изключително неправдоподобна история, за която разбира се не му повярвах. Повика Ви тук, за да се уверя, че е било истина.
Юки въздъхна, но все пак не се приближи. - Вместо да се занимавате с мен, търсете тези, които нападнаха слугата Ви. Следващия път може да не съм наоколо, а и да съм, ще си помисля повторно, преди отново да спася живота на наемен убиец!
Post by Серена Калахан on Dec 28, 2021 18:25:41 GMT 2
- Погрижил съм се за това. На онзи нещастник скоро ще му се прииска да не се е раждал. - отвърна Крисчън. - Простете ми, аз съм виновен, трябваше да обясня защо Ви каня в бележката, която изпратих. Наистина не Ви мислим злото. Никога не бих приел мисия срещу вас, знаейки че спасихте живота ми.
Юки продължи да ги гледа с подозрително изражение. - Ти специално вече ми дължиш две услуги, да. Силно се надявам, че няма да посмееш да се опиташ да ме убиеш, за да се измъкнеш от дълга си.
Post by Серена Калахан on Dec 28, 2021 18:28:40 GMT 2
Арус огледа жената и забеляза нещо интересно, след което се подсмихна. - Госпожице Юки, забелязвам че носите дрехи типични за публичния дом. Означава ли че извършвате такива услуги и колко ще струват те?
Зениците на жената се разшириха. Значи все пак разкриха истинската причина да я извикат там. Как смееха! Дори нямаха благородническо потекло, как си мислеха, че имат шанс с такава като нея?! - Значи това било? Извикахте ме тук, за да ме накарате да правя секс с вас двамата? Извратеняци, същите сте като онзи луд с коня, който дойде до дома ми да ме пита същото! Не мога да повярвам! - след като каза това, Юки бързо отстъпи назад, излезе от къщата и използва умението си, за да се прибере бързо вкъщи. Никога повече нямаше да си помисли да спасява когото и да било!
Post by Серена Калахан on Dec 28, 2021 18:36:02 GMT 2
- Не е особено смешно, горкото момиче вероятно мисли, че всичко е било капан, за да ѝ посегнем. Не беше правилно да постъпваш така с нея. - раздразнено отвърна Крисчън.
Post by Евдемия Блъдмаер on Dec 28, 2021 20:54:21 GMT 2
Евдемия дойде заедно със Зерафина, която беше в човешката си форма до къщичката на дърво. Елфката извади бойната си коса от мястото, на което беше заседнала. След това, жената помоли дракона си да внесе препаратите за почистване и се захвана с чистенето на къщичката. Определено не желаеше всеки път като дойде тук да гледа засъхналата си кръв и да си спомня за снощната случка. - От време на време се оглеждай наоколо. - изрече княгинята към Зерафина, която просто кимна и започна да помага на господарката си.
Post by Евдемия Блъдмаер on Dec 28, 2021 21:27:23 GMT 2
Евдемия почистваше кръвта от пода и се ядосваше. Излизаше доста трудно. Зерафина за кратко заряза парцала и излезе отвън да провери какво става. Оказа се, че няма нищо. - Чух нещо. - изрече драконът, когато се върна. - Може би е било животно. - изрече Евдемия и си пое въздух, беше се изморила. - Хайде, че още работа имаме.
Post by Евдемия Блъдмаер on Dec 28, 2021 22:09:01 GMT 2
Евдемия избърса потта от челото си. - Пу, най-сетне приключихме с това чистене. Ето, вече изглежда доста по-добре. - изрече Евдемия. - Хайде да се прибираме, Зерафина. Двете излязоха отвън, след което Зерафина се превърна в дракон и Евдемия се качи на гърба ѝ, след което ѝ нареди да лети към замъка.