- Аз каквото и да пожелая, то се оказва, че ти изобщо не можеш да го свършиш. Смисълът да се занимавам повече е нулев. Просто се разкарай от дома ми, преди да си ме ядосал съвсем и да съм те убила лично. - с повишаваща се ярост изрече Юки.
Post by Серена Калахан on Jan 26, 2022 20:37:42 GMT 2
- Съжалявам, всичко друго, но не и това, което току-що поискахте. Ако размислите, можете да ме откриете в имението на Арус. Ще Ви напиша адреса. - след като стори това, Крисчън понечи да си тръгне, но за лош късмет силните болки, които изпитваше правеха движенията му все още доста трудни. Мъжът се блъсна в една от етажерките със съкровища и не успя да се отмести навреме, преди повечето от предметите да се изсипят отгоре му. Едно шише със странна жълта течност се отвори и разля по лицето на мъжа.
- Какво направи ид... - зениците на Юки се разшириха, когато забеляза съдържанието на шишенцето да се излива върху наемния убиец. Тя се втурна и използва едно от уменията си за да задържи течността на милиметри от лицето му, след което да я върне обратно в контейнера. - Честито, ако не бях тук, това щяха да са последните ти мигове. Ако съм казала да си вървиш, току-що размислих. Ще останеш и ще подредиш всичко, точно както си беше. Ако видя дори и най-малко разминаване, ще стане доста неприятно за теб. - гневно изрече тя и помогна но Крисчън да се изправи.
Post by Серена Калахан on Jan 26, 2022 20:42:42 GMT 2
Крисчън издиша тежко. Нямаше представа колко точно бе опасно съдържанието на шишенцето, но имайки предвид че се намира в дома на свръхестествено същество, дори не искаше да предполага. Все пак, той беше виновен за бъркотията, която сътвори, така че започна бавно да подрежда артефактите по местата им, надявайки се да ги е запомнил. Не разбираше защо късметът му е толкова ужасен напоследък.
Post by Серена Калахан on Jan 27, 2022 22:16:03 GMT 2
След известни усилия, Крисчън успя да подреди етажерката така, както бе била преди. Мъжът още веднъж се извини, след което си тръгна. Все още изпитваше болки, но те бяха станали значително по-поносими.
Last Edit: Jan 27, 2022 22:16:37 GMT 2 by Серена Калахан
Post by Конър Слотър on Jun 1, 2022 21:28:43 GMT 2
Конър въздъхна. - Предния път та накарах да хипнотизираш оня шибан дългуч да нападне Силиа, ама не стана... Мислех, че пиянството му ще го напрай, ама не, превърна се в някъв ревльо. - извика Конър и са намръщи. - Напрайх една отвара дето ще го накара да е агресивен към Силиа. Само дето аз не мога да му я дам.
Post by Конър Слотър on Jun 1, 2022 21:37:05 GMT 2
Конър пак въздъхна. - Просто няма кой да му я даде. - изрече Конър. - Не ви знам кви сте, ама изглеждате доста по-близки отколкото сме ние с него. Не можеш ли да го накараш да я изпие? Тя няма вкус, нито мирис, можеш да я замаскираш с малко вино. Ще е като предния път...
Post by Конър Слотър on Jun 1, 2022 21:40:47 GMT 2
- Принципно поради никва. Тебе не те засяга... - отвърна Конър. - Искам да си върна Силиа. Оня шибаняк не я заслужава, нито може да и даде квото и да е. Явно иска сички жени да са въртят около него. Силиа му е просто за забавление, ама тя не го вижда. Искам да спрат да са заедно, тва искам.
- Добре, само че не виждам защо смяташ за нужно да въвличаш мен. - студено отвърна Юки. - Не е като да ми пука с колко жени е онзи, нито дали ти ще си върнеш онази Силиа.
Post by Конър Слотър on Jun 1, 2022 21:53:23 GMT 2
- Нали ти казах, че ти си ми единственият начин, оня шибаняк да изпие отварата? - попита Конър. - Искам да си върна Силиа и тва ще се случи, само тоз тъпак тряя да изпие тъпата отвара. Друг шанс нямам.
- Добре, това го разбрах. - раздразнено отвърна Юки. - Това, което не разбирам, е от какъв зор трябва да ти помагам, при положение че мен не ме интересува ти какви шансове имаш да си върнеш онази глупачка?
Post by Конър Слотър on Jun 1, 2022 21:58:08 GMT 2
Конър въздъхна. - Щото от сички тъпанари си най-близка с тоз, след Силиа. Не го харесваш, все едно, аз също. И знам, че не ти пука, просто нямам кой друг да накарам.
Post by Конър Слотър on Jun 1, 2022 22:02:42 GMT 2
- Ще го напрай агресивен само и единствено към Силиа, за няколко часа. Ако друг я изпие, нищо няма да стане. Така че и случайно да я изпиеш, няма да се агресираш към Силиа. - отвърна Конър.
Post by Конър Слотър on Jun 1, 2022 22:07:54 GMT 2
- Честно казано, нямам идея. Може да се скарат, може да се сбият, квото искат да праят. Само знам, че крайния резултат ще си заслужава - никога повече няма да се погледнат.
- Откъде си толкова сигурен? Честно да ти кажа, не си много умен. - плясна се по челото Юки. - Няма такава отвара, която да "накара хората да не се погледнат повече", прекалено е специфично. Нищо няма да постигнеш, освен да разберат, че си го сторил, след което да ти стъжнят живота. Не виждам причина да ставам съучастник в това.
Post by Конър Слотър on Jun 1, 2022 22:13:55 GMT 2
Конър пак въздъхна. - Не, отварата няма да го напрай туй. Ама аз познавам Силиа, квото и да стане, тя няма да пожелае да го погледне. И ако си мълчиш не виждам причина да разбират, никой друг не знае за тва.
- Глупако, разбира се, че ще разберат. Нали не очакваш онази да приеме съвсем нормално случващото се ако глупавият наемен убиец изведнъж започне да я напада? Знам, че и тя не е много умна, но не мисля, че е чак толкова тъпа.
Post by Конър Слотър on Jun 1, 2022 22:21:17 GMT 2
Конър се изсмя. - Повярвай ми, достатъчно е тъпа. Не знам от кво точно го прай, ама няма да му прости, ако нещо таквоз стане. Пък дори и да разберат, че е бил под влияние на нещо, този спомен ще я преследва и тя пак няма да иска да го доближава.