Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 22:45:28 GMT 2
- Чудесно! - плесна с ръце Калистар. - Надявам се Маанла да бъде доволна, че някой е решил да се полюбува на хубавото ни градче и да доведе други посетители, когато реши да дойде отново. Между другото ме извинете, говоря твърде много. Калистар тръгна напред, водейки двамата новодошли към дома на управителката.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 22:48:54 GMT 2
- Не, не. - засмя се Калистар. - Имението на управителката е ето там, на онзи хълм. Трябва да изкачите само сто двадесет и девет стълби, за да стигнете. Малко е изморително, но ние вече сме свикнали с този начин на живот. Ех, жалко, че родителите на Маанла починаха. Щяха много промени да направят по градчето. Маанла реши да не го променя, защото бе свикнала да гледа това място. Мъжът отново осъзна, че говори твърде много и се усмихна глупаво. - Пак се унесох в безсмислено плямпане, простете.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 22:52:03 GMT 2
Калистар доведе гостите на Ванвър до дома на Маанла. Започнаха да изкачват стълбите нагоре. Стражите веднага отвориха портите на имението, след като видяха кой приближава. Калистар се обърна към гостите, които бяха останали без дъх. - Добре дошли в дома на Маанла, управителка на Ванвър! Моля, заповядайте! - мъжът посочи с ръка на гостите да влязат в имението.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 22:53:21 GMT 2
Дейвид и Катрин се спогледаха и решиха да влязат в имението. Вътре беше същинска красота. Беше доста светло, въпреки че имаше едва няколко прозореца. Стените бяха боядисани в приветливи цветове, а разните мебели допринасяха за уютната обстановка. - Много е красиво това място. - усмихна се широко Дейвид.
Last Edit: Feb 13, 2022 22:53:38 GMT 2 by Дейвид Грейвс
Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 22:54:58 GMT 2
- Кажете това на Маанла, тя много би се зарадвала да чуе, че чужденците одобряват вкуса ѝ. - изрече Калистар. - Тукашните са свикнали да виждат тази гледка често и започнаха да пълнят главата на горката Маанла с глупости. Трябвало да пребоядиса, да смени мебелите. Разбирате ли, да промени нещо. Сякаш те ще живеят тук, а не тя. Ох, извинете, пак много говоря.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 23:03:43 GMT 2
- Убеден съм, че ще ви приеме! - засмя се Калистар. - Маанла обожава нови посетители. За разлика от подчинените ѝ, новите хора се отнасят добре с нея. Е, то и тукашните се отнасят добре, иначе ще бъдат наказани, но просто се правят на много интересни. Разните пътешественици са най-любими на Маанла. Тя обича да изслушва историите им, да ги опознава и да им дава подаръци. - Калистар замълча. - Ох, пак много говоря. Последвайте ме. Мъжът ги поведе по един дълъг коридор.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 23:07:08 GMT 2
Дейвид и Катрин вървяха след този Калистар. Мъжът се надяваше срещата с тази Маанла да мине по-бързо, за да могат да се отърват поне за няколко часа от този досадник Калистар. Не че имаше нещо против говоренето му, просто нищо не разбираше от казаното, пък и не го намираше за важно.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 23:09:05 GMT 2
Калистар отвори масивните порти и завари Маанла да седи в едно кресло, приличащо на трон. Жената понякога мислеше, че е кралица. От двете ѝ страни стояха близначките Алис и Алиса, най-верните и опитни воини на градчето. - Маанла, водя ти пътешественици. - високо изрече Калистар. - Това са Дейвид и Катрин.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 23:11:24 GMT 2
Маанла се усмихна широко и се изправи от мястото си. Младата жена се доближи до новодошлите. - Много ми е приятно да срещна нови лица. - изрече жената. - Аз съм Маанла, управителка на Ванвър от десетина години. Това са Алис и Алиса, личната ми охрана. Пътуването дълго ли беше?
Post by Катрин Таргариен on Feb 13, 2022 23:12:30 GMT 2
Катрин погледна към Дейвид. И как щяха да обяснят абсурдната ситуация? - Не мисля, госпожо Маанла. - изрече момичето. - Звучи абсурдно, но ние дойдохме тук чрез едно огледало и не знаем как да се върнем обратно в Еритос, нашият дом.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 23:14:33 GMT 2
- Наистина звучи абсурдно. И ще ви разочаровам, но не съм чувала за място, носещо името Еритос. - изрече Маанла. - Калистар, върви и нареди на слугините да приготвят две спални за гостите.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 23:19:41 GMT 2
- Много се надявам тук да ви хареса. Старая се градчето ни да е винаги красиво. Искам както жителите, така и пътешествениците да си спомнят само хубаво за това място. - изрече Маанла. - Е, аз как мога да ви помогна да се приберете в дома си?
Post by Катрин Таргариен on Feb 13, 2022 23:20:32 GMT 2
Катрин въздъхна. - Казахте ни, че не знаете нищо за кралството, в което живеем. - изрече момичето. - Не знам, ще трябва да намерим решение на този проблем, надявам се.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 23:22:48 GMT 2
- Още утре ще наредя на историците, хроникьорите и който може да се занимава с писания и подобни неща да ви помогне. Не желая пътешественици да говорят лошо за Ванвър. - изрече Маанла.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 23:26:16 GMT 2
Калистар се върна в залата. - Стаята ви е готова. - изрече мъжът. - Леглото е постлано с най-меките сатенени чаршафи, възглавниците са пълни с пух и ще имате чувството, че спите върху облаци. Завивката ще ви топли и ще разберете, че няма да имате нужда от запалена камина. Разбира се ако желаете, слугите на Маанла ще поддържат камината за вас. Уверявам ви, че няма да идват често, тъй като дървата, които използваме за горене могат да горят с часове. Съветникът на Маанла забеляза, че управителката го гледа изпепеляващо. - О, простете, пак се унесох...
Last Edit: Feb 13, 2022 23:26:50 GMT 2 by Дейвид Грейвс
Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 23:28:30 GMT 2
Маанла въздъхна. - Хубаво е, че все още никой не е решил да ти отреже езика, Калистар. - изрече жената. - Моля, отведи гостите до спалнята им и не им досаждай с ненужни разговори. Управителката на Ванвър седна обратно в креслото си.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 13, 2022 23:31:04 GMT 2
- На заповедите ти, Маанла. - Калистар се поклони. Мъжът помоли Катрин и Дейвид да го последват до спалнята си. След като стигнаха до там, мъжът им се усмихна. - На долния етаж, първата стая в дясно е трапезарията. Утре ще ви очакваме за закуска. Нашите слуги ще ви събудят, няма за какво да се тревожите. - изрече мъжът. - Сега ви пожелавам лека нощ. Калистар се отдалечи.