Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 12:42:14 GMT 2
- Да беше мислила преди да отричаш, че онзи мъж е бил тук. - изрече Ромина и замахна с камшика, но не удари Катрин. Жената замахна отново, удряйки Катрин в гърба. От раната потече кръв и Ромина се усмихна злорадо.
Post by Катрин Таргариен on Feb 23, 2022 12:43:59 GMT 2
Катрин изпищя от болка и заплака още по-силно. Искаше да се освободи от оковите, но не можеше. - Недейте. Моля ви, недейте. - извика момичето, плачейки.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 12:47:30 GMT 2
Ромина се засмя. - Харесва ми, когато разни момиченца като теб ми се молят да спра. - смееше се Ромина. - Обаче няма да го направя. Ромина удари Катрин още два пъти с камшика.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 12:50:26 GMT 2
Ромина въздъхна разочаровано. - Всички припадат. - сви рамене жената. Тя отиде да напълни една кофа с вода и се върна при момичето, след което изля водата отгоре ѝ. Удари ѝ една плесница, за да може Катрин да дойде на себе си. - Добре дошла отново. - изсмя се жената. - Е, момиченце, онзи мъж беше ли тук вчера?
Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 12:54:03 GMT 2
Ромина се засмя силно. - Толкова трудно ли беше да кажеш това от самото начало, нещастнице? - извика жената и зашлеви момичето. Тя освободи ръцете ѝ от оковите и Катрин падна в краката ѝ. Ромина приклекна до нея и я хвана за косата, надигайки главата ѝ. - Дано това да ти е послужило за урок. Още една лъжа и нещата ще станат много лоши за теб.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 12:58:10 GMT 2
Дейвид отново влезе в пещерата. Мъжът влезе в стаята с огледалото, сетне я затвори след себе си. Чувстваше се ужасно виновен, че трябва да направи това сам, но само така можеше да помогне на Катрин. Не мислеше, че може да вярва нито на Маанла, нито на когото и да е в този град. Дейвид се приближи до огледалото и го докосна с ръка. Пръстите му потънаха вътре и той премина през портала. Щеше да отиде да вземе Хектор и да се върне.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 17:52:01 GMT 2
Дейвид се върна заедно с Хектор и веднага получи ужасен дискомфорт. Получи ново видение и видя, че мечът, който всички търсеха се намираше в някакъв храм. Дейвид седна на земята. Трябваше да се почувства по-добре, за да потърси храма.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 17:53:06 GMT 2
Дейвид си пое въздух. - Добре съм. - отвърна той. - Виж, в този град има една кула-часовник, която е празна. Върви и се скрий там, съвсем скоро ще стане опасно тук. Ще излезеш, когато те повикам, разбираш ли?
Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 17:54:29 GMT 2
- Почти се стъмни, Хектор. Никого няма да изплашиш. - отвърна Дейвид и стана от мястото си. - Изчакай да падне нощта, сетне отиди в кулата и чакай там. Аз сега ще вървя. Дейвид излезе от пещерата. Трябваше да види дали щеше да намери храма или отново трябваше да разчита на книгите от библиотеката.
Post by Катрин Таргариен on Feb 23, 2022 17:58:37 GMT 2
Катрин отвори очи и почувства ужасно главоболие. Погледът на момичето се замъгли и я отнесе на съвсем различно място. Приличаше на храм. Изведнъж, Катрин сякаш се телепортира в храма. Момичето видя, че пред нея стои някакъв меч, а около него имаше някаква синя аура. Видението отмина и Катрин си пое въздух. Трябваше да даде време на Дейвид да вземе меча, след което да каже на онези кучки, че е получила видение.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 18:00:48 GMT 2
Дейвид слезе в града и видя храма от видението си. Мъжът се огледа, но не забеляза някой да го следи и побърза да влезе в храма. Слава богу, нямаше никого вътре. Дейвид забеляза меча и се доближи до него. Протегна ръка, за да хване дръжката му. Нямаше никаква идея какво да очаква. Мъжът хвана дръжката на меча и си отдъхна, когато нищо не се случи. Той побърза да излезе навън. Сега трябваше да почака Катрин, затова реши да се скрие наблизо. С крайчеца на окото си забеляза тялото на Хектор да се отправя към кулата-часовник. Планът му беше почти изпълнен.
Post by Катрин Таргариен on Feb 23, 2022 18:05:54 GMT 2
Катрин отново получи видение. Тя видя как Дейвид влиза в храма и взима меча, който Самира търсеше. От очите на момичето се стекоха сълзи. Беше успял и това беше хубаво. Самира нямаше да получи меча. Момичето бавно започна да идва на себе си. Катрин се надигна от земята и се приближи до ъгъла, в който си седеше. - Има ли някой? - провикна се момичето.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 18:07:51 GMT 2
Ромина чу гласа на Катрин и побърза да се приближи до килията. - Я, кой се е събудил. - изсмя се жената. - Какво има, малката? Решила си да ми станеш секс робиня най-накрая?
Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 18:10:07 GMT 2
Ромина скръсти ръце пред гърдите си. - Охо, как така си решила да не лъжеш за това? - изрече жената. - Явно камшиците са ти повлияли добре, което ме радва. Ще отида да уведомя Самира, след което ще ни заведеш на мястото. Ромина напусна тъмницата и отиде да уведоми Самира за станалото.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 18:13:03 GMT 2
Самира веднага слезе в тъмницата, следвана от Ромина и Ялира. Жената застана пред килията, в която бе затворена Катрин. - Чух добрата новина. - изрече жената. - Време е да ни заведеш там. Ромина, отвори вратата и я окови.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 18:14:33 GMT 2
Ромина отключи вратата и влезе вътре, след което с удоволствие побърза да окове Катрин. Изражението на момичето премина в агонизиращо, когато жената постави ръцете ѝ зад гърба ѝ. - Ще ти минат, малката. Аз ще се погрижа добре за раните ти, както и за малката ти приятелка, ако ме разбираш. - изсмя се жената. - Самира, тази не може ли да остане? Тъкмо започнах да я опознавам.
Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 18:15:40 GMT 2
Самира извъртя очи. - Не, тя не ни е нужна. - отвърна жената. - Хайде, да вървим преди онези нещастници да са ни настигнали. Всички излязоха от имението. - Е, къде видя Меча?
Post by Дейвид Грейвс on Feb 23, 2022 18:17:11 GMT 2
Маанла, Калистар и близначките се разхождаха из града. Жената беше изнервена. - Как така го изпуснахте, глупачки такива? Той ни е нужен, как не разбирате?! - извика жената. - Ако попадне в ръцете на Самира, всички ще загинем.