Post by Серена Калахан on Feb 13, 2024 11:28:35 GMT 2
- Знам какво пишеше в поканата, но не разбирам защо точно аз. Семейството ми е очернено заради престъпленията на брат ми, никой не би ме пожелал за съпруга, ако няма някаква друга цел. - протестираше Уен Хуа. - Защо да не бъдете поканена? В очите на жителите на Калабрия, вие сте героиня.
Post by Серена Калахан on Feb 13, 2024 11:29:14 GMT 2
- Благодаря ти. - засмя се Аиша. - Като гледам останалите, не сме единствените чужденки. Може би императорът си пада по по-екзотично изглеждащи момичета.
Post by Силиа Фингел on Feb 13, 2024 11:30:19 GMT 2
Силиа въздъхна. - На мое място можеше да дойде някоя друга. Няма никакъв шанс да приема, дойдох за да му откажа лично. - отвърна Силиа. - Относно другото, не мисля, че би било някакъв заговор срещу вас.
Post by Серена Калахан on Feb 13, 2024 11:36:03 GMT 2
- Вече не знам какво да мисля, но предполагам няма да съм в неведение още дълго. - въздъхна Уен Хуа. - Но защо ще откажете? Това ще ви подсигури охолен живот завинаги.
Post by Силиа Фингел on Feb 13, 2024 11:37:52 GMT 2
Силиа се усмихна. - Самата аз съм принцеса, но не ме вълнува охолния живот. Влюбена съм в друг мъж и желая да бъда с него. Също така наскоро отворих парфюмерия, не мога да си оставя бизнеса, нито семейството и приятелите ми. - отвърна Силиа.
Post by Серена Калахан on Feb 13, 2024 11:38:01 GMT 2
- Лисица? - изплашено отвърна Аиша. - Не мисля, че това би било удачно, не знаеш ли нищо за тях. Те разрушават империи като тази, определено не трябва да идва!
Post by Серена Калахан on Feb 13, 2024 11:39:16 GMT 2
Луо Мейзъ слушаше разговора на еритоската курва с престъпницата и не разбираше какво цели курвата с тези лъжи. Щеше да я научи, само да посмееше да влезе в харема.
Post by Серена Калахан on Feb 13, 2024 11:40:56 GMT 2
Аиша си отдъхна видимо. - Определено не искам всички да умрем, така че вероятно е за добро. Съдбата ни е предпазила. - отвърна тя и се усмихна. - Само ти ли си от Еритос? Две жени от Вертбурт са получили покани, така като гледам.
Post by Силиа Фингел on Feb 13, 2024 11:41:35 GMT 2
- Ще му се наложи. - засмя се принцесата. - Смятам да работя с калабрийските производители на съставки за парфюми, парфюмерите ми ги намират за качествени. Надявам се отказът ми няма да го обиди много.
Post by Серена Калахан on Feb 13, 2024 11:43:21 GMT 2
Луо Мейзъ не се интересуваше от простотиите на еритоската курва и на престъпницата, затова реши да се намеси в разговора им. - Търговци от Калабрия? - усмихна се вежливо тя. - Това е страхотно, Негово Величество несъмнено ще се радва, че така се интересувате от културата ни, сестро.
Post by Серена Калахан on Feb 13, 2024 11:46:41 GMT 2
Клементина наблюдаваше останалите с високомерие, смяташе, че нито една от тях не заслужава дори да разговаря с нея. Единствената, на която бе склонна да обърне внимание бе Олга, съгражданката ѝ. - Какво мислиш за тези жени? - студено попита тя.
Post by Серена Калахан on Feb 13, 2024 11:47:29 GMT 2
Луо Мейзъ си придаде учуден и разтревожен вид. - За какво говорите? Срещаме се за пръв път, искрено се радвам за интереса ви към нас, рядко виждаме чужденци тук. Изглежда Негово Величество е решил да поправи това. - изкикоти се жената.
Post by Серена Калахан on Feb 13, 2024 11:49:18 GMT 2
Олга изгледа останалите жени и се обърна към принцесата. - Невзрачни са, повечето от тях, Ваше Височество. С нищо не Ви превъзхождат. - отвърна тя и се поклони.
Post by Серена Калахан on Feb 13, 2024 11:50:53 GMT 2
- Разбира се, Ваше Височество. Да Ви похваля пред императора несъмнено. - смирено отвърна жената, макар и да нямаше намерение да прави нищо подобно. Клементина вече си имаше пари, не можеше да позволи императорът да я предпочете.