Post by Фредерик Селестиел on Dec 17, 2018 15:36:24 GMT 2
Или по-точно къщата, в която живееше. Защото тя не беше съвсем негова. Отново му бе заета от Тиана. Някога това е бил детският ѝ дом, но след като бе започнала работа в лудницата, там ѝ подсигуряваха жилище наблизо. След смъртта на родителите ѝ това място бе изоставено на произвола на съдбата и за Салватио бе по-скоро удобно да разреши на Фредерик да се възползва от постройката. Щеше да я приведе в по-приличен вид.
Post by Фредерик Селестиел on Dec 19, 2018 2:53:32 GMT 2
Младият мъж се вмъкна в къщата и с бърза крачка се приъседини към грижовно поставеното пред камината яйце. Изля двете шишенца с ацетилен в кошницата и с помощта на ръжена я бутна в огъня. Всичко се възпламени и пламъците обляха яйцето като топла милувка. Огънят го прегърна сякаш го приветстваше вкъщи. И без никакво предупреждение, то се пропука.
Люспестата обвивка на малкото драконче започваше да се разтваря, докато накрая от черупката не остана почти нищо.
Там, в овъглените остатъци от кошницата, бавно, но с достатъчна доза могъщество, надигна глава домашният любимец и нов най-добър приятел на Фредерик Селестиел - черен люспест дракон.
- Добре дошъл в света, Тиамат - рече собственикът му и краката му се отпуснаха поставяйки го седнал.
Беше невероятно колко добре се чувстваше от факта, че вече не бе единственото "новородено", както обичаше да се изразява за себе си. Всичко започваше да придобива приятен привкус и това го накара да се смръщи. Въпрос на време бе нещата да се объркат значително рязко.